Micro-agressie op de werkvloer gaat vaak over opmerkingen, vragen of handelingen die onschuldig lijken, maar het absoluut niet zijn. Onderzoek toont aan dat de impact van deze opmerkingen erg groot is: micro-agressies staan een inclusieve werkcultuur in de weg.
‘Ben je zeker dat je niet zwanger bent van een drieling?’
‘Waar kom jij origineel vandaan?’
‘Ben jij altijd zo moeilijk?’
‘Jij bent geen typische moslima’
‘Mag je zo laat nog werken van je vriend?’
‘Die broek maakt je nogal gay.’
Dit soort van opmerkingen worden vaak heel casual gegeven en vaak zelfs verpakt als ‘grapje’. Maar onschuldig zijn ze zeker niet want ze gaan over erg persoonlijke thema’s zoals geslacht, geloof, seksuele voorkeur, leeftijd, etniciteit of uiterlijk. Ze zijn dus een aanval op iemands identiteit en worden daarom micro-agressies genoemd. Micro-agressies staan een inclusieve werkcultuur in de weg.
Kleine opmerking, grote impact
Klinisch psychologe Delia Mensitieri onderzocht voor haar doctoraatsstudie Again & Again aan de UGent en Vlerick Business School naar manieren om organisaties inclusief te maken. En zo kwam ze al snel bij het fenomeen micro-agressies: kwetsende opmerkingen die vaak niet zo bedoeld zijn maar wel een grote impact hebben op de bedrijfscultuur.
Een eerste kenmerk van micro-agressie is frequentie. Eén zo’n uitspraak kan nog ‘gewoon’ misplaatst zijn, maar zodra deze een repetitief karakter krijgt, wordt het een probleem.
Een tweede factor is dat micro-agressies gebaseerd zijn op negatieve stereotypes. Men maakt een grapje over iemand omdat die behoort tot een groep die men als minderwaardig beschouwt.
Tot slot is ook de relatie tussen het slachtoffer en diegene die de opmerking maakt mee bepalend. Als de opmerking van een meerdere komt, is het issue natuurlijk nog groter.
Want uit de eerste resultaten van het onderzoek van Mensitieri blijkt dat 93% van de slachtoffers niet reageren uit angst om flauw of overgevoelig genoemd te worden.
Inclusieve bedrijfscultuur
Dit alles maakt dat micro-agressies echt een nefaste invloed hebben op de bedrijfscultuur en op de mate waarin medewerkers zich veilig en begrepen voelen. Micro-agressies staan een inclusieve werkcultuur in de weg. Het gevolg is dat ze hierdoor gedemotiveerd raken en soms ook in een depressie of burn-out belanden. Uit het Again & Again-onderzoek blijkt zelfs dat 70 procent van de slachtoffers zijn of haar organisatie uiteindelijk heeft verlaten omwille van herhaaldelijke micro-agressies.
Delia Mensitieri denkt overigens dat micro-agressies over het algemeen systemisch zijn. ‘In een inclusieve bedrijfscultuur ziet men dat de impact van micro-agressies veel zwakker is.’
Daarom is een open werkcultuur waarin men vrij in gesprek kan gaan zonder angst voor negatieve gevolgen, zo belangrijk.
B-Tonic helpt
Wil je graag weten hoe het met de stemming, de motivatie en de drive van je medewerkers gesteld is? Aan de hand van een anonieme vragenlijst, beoordeling of enquête peilt de B-Tonic Moodchecker naar hoe je medewerkers zich voelen en brengt de resultaten overzichtelijk in kaart.
Meer informatie over de Moodchecker of een welzijnsbeleid op maat?
